ο τυπικός λαθραναγνώστης

Τελικά ποια είναι τα κυρία χαρακτηριστικά του τυπικού λαθραναγνώστη;

Καταρχήν είναι άντρας. Ζητώ συγνώμη από τις κυρίες αλλά πόσες φόρες έχετε δει κυρίες να κάθονται να διαβάζουν εφημερίδες στα όρθια μπροστά στο περίπτερο; Σπανιότατα. Άσε που οι γυναίκες δεν είναι γνωστές για την αγάπη τους στις εφημερίδες. Προτιμούν τα περιοδικά και δη αυτά με τις προσφορές. Αυτά που είναι μέσα στις ζελατίνες και που έχουν τα δωράκια τους ή τις προσφορές τους μπροστά ώστε να μην μπορείς να διαβάσεις ούτε το όνομα του περιοδικού (κάποιος λόγος θα υπάρχει, δεν μπορεί...). Κάποιος μπορεί να πει ότι οι γυναίκες είναι πιο γνώστες λαθραναγνώστριες στα μέσα μαζικής μεταφοράς και καλά κάθονται διπλά σε μια άλλη κυρία που διαβάζει ένα περιοδικό και κάτι παίρνει το μάτι τους. Πάλι θα διαφωνήσω. Πρώτον γιατί όταν κάποιος ανοίγει εφημερίδα στο λεωφορείο αναγκαστικά διαβάζει και ο διπλανός του. Δεύτερον οι γυναίκες προτιμούν να περιμένουν και να δανειστούν το περιοδικό όταν η διπλανή τους κυρία το κλείσει ή να πάνε να το αγοράσουν παρά να βγάλουν τα μάτια τους. 

Έπειτα είναι ποδοσφαιρόφιλος (ή γενικά φίλος του αθλητισμού). Υπάρχουν φορές που πιστεύω ότι όλα άρχισαν από τις αθλητικές εφημερίδες. Για σκέψου αγαπητέ μου λαθραναγνώστη πότε και γιατί άρχισες αυτό το σπορ; Σε νεαρή ηλικία, θα πήγαινες δημοτικό ή γυμνάσιο. Τα πολιτικά τα είχες χεσμένα! Τα αθλητικά σε ένοιαζαν. Κάθε πρωί ενώ πήγαινες στο σχολείο ή στον γυρισμό στεκόσουν μπροστά στο περίπτερο για να μάθεις ποιον θα πάρουμε, πως έπαιξε η ομάδα, πόσους οπαδούς είχαμε στο γήπεδο, ποιο είναι το νέο σύνθημα, τι είπε το αστέρι της ομάδας, τι θα γίνει με τα παλτά που μας φόρτωσαν φέτος, ποτέ είναι το επόμενο παιχνίδι αλλά και να παρακολουθήσεις τι κάνουν και λένε οι αντίπαλες ομάδες και να εξοργιστείς με τις ιδέες και τα λεγόμενα τους. Αυτή η στάση στο περίπτερο ήταν αναγκαία για να μπορείς να συμμετάσχεις στις κουβέντες και του καυγάδες του σχολείου. Μετέπειτα περάσαμε και στις πολιτικές εφημερίδες, χωρίς ποτέ να ξεχάσουμε τις παλιές αγάπες. 

Ακόμη είναι συνταξιούχος ή φοιτητής/μαθητής. Πλέον όχι τόσο πολύ ο φοιτητής/μαθητής κυρίως λόγω internet. Πάντως αν περάσετε έξω από κάποιό πανεπιστημιακό ίδρυμα ακόμα θα δείτε φοιτητές μπροστά στα κοντινά περίπτερα να διαβάζουν τις αθλητικές εφημερίδες. Το άθλημα του λαθραναγνώστη είναι το καλύτερο του κάθε συνταξιούχου που ως γνωστόν έχει άπειρο ελεύθερο χρόνο. Κάθετε με τις ώρες μπροστά στις εφημερίδες και διαβάζει τα πάντα όλα. Και όταν λέμε όλα εννοούμε όλα. Από τα νέα μέτρα τις κυβέρνησης μέχρι τις διαφημίσεις για τις νέες σερβιέτες!!! 

Ο τυπικός λαθραναγνώστης δεν είναι καρμίρης, δεν τσιγκουνεύτε να αγοράσει εφημερίδα. Την αγαπά την εφημερίδα γενικά. Μπορεί να αγοράζει σχεδόν πάντα την ίδια αλλά τις διαβάζει όλες. Πόσες φορές δεν πηγαίνουμε στο super market να αγοράσουμε ένα προϊόν (π.χ. κρασί) και κοιτάμε όλες τις μάρκες αλλά παίρνουμε πάντα την ίδια (ρετσίνα Κουρτάκη π.χ.); Έτσι και ο λαθραναγνώστης, μπορεί να αγοράζει σχεδόν πάντα Εσπρέσσο αλλά διαβάζει μέχρι και τον Ριζοσπάστη στο περίπτερο (ή και το αντίθετο...). 

Τυπική εικόνα στους δρόμους της Αθήνας είναι επίσης ο μηχανόβιος να σταματά στο φανάρι και να πηγαίνει κοντά στο περίπτερο για να λαθραναγνώσει. Πολλές φορές οι αναβάτες μηχανών κατεβαίνουν από την μηχανή και πηγαίνουν να διαβάσουν τα νέα χωρίς να βγάλουν το κράνος. 

Μήπως ξέχασα τίποτα; 

ΥΣ. Στην εποχή του internet έχει δημιουργηθεί ένα νέο είδος λαθραναγνώστη. Αυτού που μπαίνει σε διάφορα block ή forum, διαβάζει, αλλά δεν αφήνει ποτέ σχόλια. 

Αυτά που λες Θανάση