Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2020

Αποχαιρετισμός


Καιρό τώρα έχω καταλάβει ότι το Blackpig έχει κάνει τον κύκλο του. Προσπαθούσα να το ξαναζωντανέψω κάποιες στιγμές αλλά μάταια. Τον τελευταίο καιρό με έχει πιάσει κάτι και άρχισα πάλι να ασχολούμαι αλλά πλέον είναι διαφορετικά τα πράγματα άλλωστε η ομάδα που το ξεκινήσαμε έχει εγκαταλείψει (χρόνια τώρα). Αποφάσισα να συνεχίσω μόνος μου πλέον σε νέα στέγη. Ευχαριστώ όσους διάβασαν έστω κι ένα άρθρο σε αυτό το blog!
Όσοι ενδιαφέρονται θα μπορούν να διαβάζουν προτάσεις μουσικής (κυρίως) , ταινιών comic ίσως και κάνα βιβλίο στο νέο μου blog. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και πάλι!
Νέα διεύθυνση :
https://xaristikivoli.blogspot.com


Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2019

Τα άλμπουμ που έλιωσα το 2019:Deaf Radio - Modern Panic

Τέλος του χρόνου και όλοι καταρτίζουν λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Μόνο που φέτος τελειώνει κι η δεκαετία οπότε οι λίστες είναι δύο . Εγώ δεν είμαι λάτρης αυτής της πρακτικής δηλαδή να κατατάσσω τα άλμπουμ σε κάποια σειρά αναλόγως του πόσο μου άρεσε η όχι κάποιο άλμπουμ , αν θα είναι δέκα ,είκοσι ή μόνο πέντε . Αλλά έτσι για το καλό θα γράψω για τα άλμπουμ που « έλιωσα» τη χρονιά που μας πέρασε , όσα είναι αυτά και με τυχαία σειρά.

Τελευταίο για εφέτος και η μαζί με αυτό τελειώνει κι η ταλαιπωρία σας , και σας αφήνω στην ησυχία σας.
Σχετικά πρόσφατο άλμπουμ και δεν μπορώ να πω ότι το έλιωσα οπότε κανονικά δεν θα έπρεπε να είναι στη λίστα αλλά βλέπω πραγματικά βελτίωση σε αυτή τη μπάντα και λέω πρέπει να το αναφέρω ρε γαμωτο! Κάποιοι μπορεί να ανακαλύψουν κάτι που θα γουστάρουν πολύ!
Η αρχική εντύπωση κι εδώ δεν ήταν η καλύτερη. Είχα διακρίνει κάνα δυο καλά τραγούδια αλλά το σύνολο του δίσκου δεν με εντυπωσίασε πέρα από την εμφανή βελτίωση της μπάντας και την καλή παραγωγή του άλμπουμ. Όσο το άκουγα όμως έβρισκα κι άλλα θετικά. Όχι δεν έγινε σούπερ άλμπουμ αλλά αρκετά αξιόλογο για να αναφερθεί.
Οι επιρροές από τους Queens Of The Stone Age είναι εμφανείς και εδώ! Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό αλλά πρακτικά αυτός είναι ο ήχος της μπάντας. Δεν είναι αντίγραφο έχουν κι άλλα στοιχεία στον ήχο τους και είναι αρκετά ικανοί. Από εκεί και πέρα είναι στη δική σας κρίση .

Τέλος πάντων εδώ τελειώνω για εφέτος κι ελπίζω του χρόνου να έχω περισσότερο και καλύτερο υλικό για σχολιασμό!
Παρεμπιπτόντως τελικό σκορ Ελλάδα 3 Σουηδία 2 Καναδάς 1. Δεν ξέρω αν λέει τίποτα αυτό. Το αφήνω στην κρίση σας.
Τα λέμε του χρόνου!

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2019

Τα άλμπουμ που έλιωσα το 2019:Refused - War Music

Τέλος του χρόνου και όλοι καταρτίζουν λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Μόνο που φέτος τελειώνει κι η δεκαετία οπότε οι λίστες είναι δύο . Εγώ δεν είμαι λάτρης αυτής της πρακτικής δηλαδή να κατατάσσω τα άλμπουμ σε κάποια σειρά αναλόγως του πόσο μου άρεσε η όχι κάποιο άλμπουμ , αν θα είναι δέκα ,είκοσι ή μόνο πέντε . Αλλά έτσι για το καλό θα γράψω για τα άλμπουμ που « έλιωσα» τη χρονιά που μας πέρασε , όσα είναι αυτά και με τυχαία σειρά.

Προσθήκη τελευταίας στιγμής αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ! Το έχω ακούσει εδώ και αρκετό καιρό αλλά με τις πρώτες ακροάσεις δεν το εκτίμησα όσο του άξιζε. Ίσως γιατί είχα αρκετό υλικό και το άφησα στην άκρη. Σχετικά πρόσφατα έβαλα να το ξανακούσω και απόρησα! Γιατί δεν του είχα δώσει τόση σημασία ?
Δεν είναι το πιο εύκολο άλμπουμ που θα ακούσεις αλλά δεν είναι και τοοοοσο περίεργο! Ειδικά αν το συγκρίνω με το « the shape of punk to come» , το άλμπουμ που τους στοιχειώνει και μάλλον θα συνεχίσει να τους στοιχειώνει, είναι πολύ στρωτό ,χωρίς πολλούς πειραματισμούς. Ωστόσο το war music μένει πιστό στον ηχο που δημιούργησαν με το the shape….
Δυνατό και θορυβώδες με ωραία δουλειά στις κιθάρες , έντονα πολιτικό με έναν τραγουδιστή να γκαρίζει μήπως βρει το δίκιο του ,μελωδικό σε αρκετά σημεία ,τα συνεχή  κοψίματα και οι αλλαγές Ρυθμού είναι μέρος της δομής των τραγουδιών , πότε punk- ιζει πότε hardcore- ιζει πότε metal-ιζει.
Τα έχει όλα και ωραία τραγούδια έχει . Οπότε το σκέφτηκα το ξανασκέφτηκα και ειπα πρέπει να μπει! Και μπήκε!

Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2019

Τα άλμπουμ που έλιωσα το 2019:The Agonist - Orphans

Τέλος του χρόνου και όλοι καταρτίζουν λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Μόνο που φέτος τελειώνει κι η δεκαετία οπότε οι λίστες είναι δύο . Εγώ δεν είμαι λάτρης αυτής της πρακτικής δηλαδή να κατατάσσω τα άλμπουμ σε κάποια σειρά αναλόγως του πόσο μου άρεσε η όχι κάποιο άλμπουμ , αν θα είναι δέκα ,είκοσι ή μόνο πέντε . Αλλά έτσι για το καλό θα γράψω για τα άλμπουμ που « έλιωσα» τη χρονιά που μας πέρασε , όσα είναι αυτά και με τυχαία σειρά.

Επόμενη στάση ο Καναδάς αλλά με ελληνικό ενδιαφέρον καθώς η τραγουδίστρια των agonist είναι Ελληνίδα. Άβυσσος το internet αλλά προσφέρει ευκαιρίες! Κάπως έτσι την εντόπισαν στο youtube και την τσίμπησαν.
Τι παίζουν ? Κάτι σε τεχνικό ή μελωδικό death metal . Κι από ποτέ εγώ ακούω τέτοια πράγματα? Βασικά δεν ακούω αλλά έχω ένα ποσοστό καφρίλας που μπορώ να αντέξω ( αν και πάλι εντυπωσιάστηκα με τον εαυτό μου , δεν το περίμενα)
Ειδικά όταν το συνολικό πακέτο είναι καλό. Κι εδώ είναι . Μπορεί να είναι ακραίο κάποιες στιγμές αλλά μπορεί να είναι πολύ μελωδικό κάποιες άλλες. Τα γυναικεία γρυλίσματα διαδέχονται εξαιρετικά μελωδικά κομμάτια που ντύνονται από τα υπέροχα φωνητικά της Βικης!  Ωραία riffs και τεχνικά solos.
Δεδομένου ότι έχεις μια γυναίκα να γρυλίζει κι όχι κάποιον κρεμανταλά να ξερνάει στίχους μέσα από ένα βαθύ πηγάδι ναι είναι η καφρίλα που μπορώ να ακούσω και να ευχαριστήσω.
Να προσθέσω ότι γενικότερα τα τραγούδια τους επηρεάζονται από πολλά μουσικά ειδη? Ας το προσθέσω κι αυτό . Progressive , epic και δεν ξέρω τι άλλο κάνουν ακόμα πιο ενδιαφέρον το δίσκο.

Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2019

Τα άλμπουμ που έλιωσα το 2019:The Dirty Saints - Aeon

Τέλος του χρόνου και όλοι καταρτίζουν λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Μόνο που φέτος τελειώνει κι η δεκαετία οπότε οι λίστες είναι δύο . Εγώ δεν είμαι λάτρης αυτής της πρακτικής δηλαδή να κατατάσσω τα άλμπουμ σε κάποια σειρά αναλόγως του πόσο μου άρεσε η όχι κάποιο άλμπουμ , αν θα είναι δέκα ,είκοσι ή μόνο πέντε . Αλλά έτσι για το καλό θα γράψω για τα άλμπουμ που « έλιωσα» τη χρονιά που μας πέρασε , όσα είναι αυτά και με τυχαία σειρά.

Λέω να μην φύγω ακόμα από τα Γιάννενα! Ξέρετε τώρα καφεδάκι στη λίμνη να χαζεύω τα καραβάκια που πηγαινοέρχονται στο νησάκι! Ή μήπως να γράψω για τη μεγάλη επιστροφή? Μάλλον αυτό θα κάνω!
Υπήρξε μια μπάντα που το πρώτο της άλμπουμ έκανε μεγάλη αίσθηση έδειξε ότι έχει δυνατότητες και δημιούργησε προσδοκίες και μετά… εξαφανίστηκε! Γιατί και πώς δεν γνωρίζω! Πριν από μερικά χρόνια κατά τη προσφιλή συνήθεια των τελευταίων χρόνων έκαναν ένα άκρως επιτυχημένο reunion που τελικά οδήγησε και σε ένα άλμπουμ. Το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μέχρι να κυκλοφορήσει αυτό το δεύτερο άλμπουμ έδωσε και το όνομα του σε αυτό ,  aeon!
Τα χρόνια πέρασαν οι ηλικίες άλλαξαν τα ακούσματα άλλαξαν ίσως να καταπιάστηκαν με αλλά πράγματα στον ' αιώνα ' που μεσολάβησε. Μπορεί να μην ακούσεις το γκαραζακι που θα άκουγες εκείνα τα χρόνια αλλά θα ακούσεις κάτι πολύ καλό. Όχι ότι λείπουν τα 60’s από το άλμπουμ αλλά θα συναντήσεις κι άλλα ακούσματα. Τελικά ήταν μια επιστροφή που άξιζε να γίνει!

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2019

Τα άλμπουμ που έλιωσα το 2019:Villagers Of Ioannina City - Age Of Aquarious

Τέλος του χρόνου και όλοι καταρτίζουν λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Μόνο που φέτος τελειώνει κι η δεκαετία οπότε οι λίστες είναι δύο . Εγώ δεν είμαι λάτρης αυτής της πρακτικής δηλαδή να κατατάσσω τα άλμπουμ σε κάποια σειρά αναλόγως του πόσο μου άρεσε η όχι κάποιο άλμπουμ , αν θα είναι δέκα ,είκοσι ή μόνο πέντε . Αλλά έτσι για το καλό θα γράψω για τα άλμπουμ που « έλιωσα» τη χρονιά που μας πέρασε , όσα είναι αυτά και με τυχαία σειρά.

Μετά από δεν ξέρω 5 χρόνια? Οι VIC  κυκλοφόρησαν επιτέλους το καινούριο άλμπουμ και έκαναν αυτό που δεν θεωρούσαν όλοι  αυτονόητο . Ναι μεν κράτησαν κάποια στοιχεία από την ελληνική παράδοση αλλά αυτά έμειναν στο background. Ο στίχος από ελληνικός έγινε αγγλικός και μάλλον αυτό δεν άρεσε σε αρκετούς από τους fans. Αλλά ήταν fans του συγκροτήματος ή απλά περαστικοί που είδαν φως και μπήκαν? Νομίζω ότι όσοι είχαν παρακολουθήσει λίγο τους VIC πέρα από το «ρίζα» είχαν διαπιστώσει τα ακούσματα τους, και για μένα κάνανε τη σωστότερη κίνηση. Δεν πιστεύω ότι ένα «ρίζα 2» θα προσέφερε πολλά , κάτι που επαναλαμβάνεται στο τέλος ξεθωριάζει. Άλλωστε οι καλλιτέχνες πρέπει συνεχώς να ψάχνονται και να πειραματίζονται. Παρόλα αυτά το άλμπουμ αυτό τους έδωσε τη δυνατότητα να φτιάξουν ένα πολύ προσεγμένο άλμπουμ , ακόμα και στην παραγωγή του και να το προωθήσουν ευκολότερα μέσα από το ίντερνετ.
Το age of aquarious είναι ένα concept άλμπουμ και είναι  πολύ καλό. Σκληρός ήχος ( heavy ή stoner όπως προτιμάτε) ψυχεδελικό και τα λίγα παραδοσιακά στοιχεία βάζουν την επιπλέον πινελιά που διαφοροποιεί και χρωματίζει τον ήχο τους. Μοναδική επιφύλαξη για το άλμπουμ ίσως η διάρκεια κάποιων τραγουδιών. Ο αγγλικός στίχος δεν με ενοχλεί ( σίγουρα δεν τον περνάς για Άγγλο) και θα έλεγα ότι είναι αξιοπρεπής στον τρόπο που τραγουδάει. Σίγουρα όλοι εκφραζόμαστε καλύτερα στη μητρική μας γλώσσα αλλά δεν είχαμε δείγμα ελληνικών στίχων γραμμένων από τους VIC για να πω ότι έγραφαν καταπληκτικούς στίχους και γυρίζοντας σε αγγλικούς έχασαν! Πόσο μάλλον όταν σου ανοίγονται πόρτες στο εξωτερικό. Και κάπως έτσι έσκασε η είδηση ότι υπέγραψαν με την Napalm records  περνώντας από την DIY φάση σε μια νέα πιο οργανωμένη που λογικά θα τους βοηθήσει περισσότερο, αν και το age of aquarious στο youtube έχει ήδη αποκτήσει οπαδούς.

Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2019

Τα άλμπουμ που έλιωσα το 2019:The drippers - Action rock


Τέλος του χρόνου και όλοι καταρτίζουν λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Μόνο που φέτος τελειώνει κι η δεκαετία οπότε οι λίστες είναι δύο . Εγώ δεν είμαι λάτρης αυτής της πρακτικής δηλαδή να κατατάσσω τα άλμπουμ σε κάποια σειρά αναλόγως του πόσο μου άρεσε η όχι κάποιο άλμπουμ , αν θα είναι δέκα ,είκοσι ή μόνο πέντε . Αλλά έτσι για το καλό θα γράψω για τα άλμπουμ που « έλιωσα» τη χρονιά που μας πέρασε , όσα είναι αυτά και με τυχαία σειρά.



Μάλλον είναι το άλμπουμ που άκουσα περισσότερο αυτή τη χρονιά. Σε όρους βινυλίου θα έλεγα ότι το έλιωσα. Δεν είναι κάτι πρωτότυπο κάτι καινούριο αλλά είναι σκέτη απόλαυση ,το ακούς και σου φτιάχνει το κέφι, ξορκίζει τα Νεφελίμ που σου γαμάνε τη μέρα!
Τι θα ακούσεις? Το καταλαβαίνεις από το εξώφυλλο , το ψυλλιάζεσαι από τον τίτλο του άλμπουμ. Σαφείς αναφορές στο θρυλικό supershitty to the max των hellacopters (αμφότεροι Σουηδοί), όπως και στους motorhead. Δεν το κρύβουν, το δηλώνουν ευθαρσώς το χαίρονται και το κάνουν σωστά.
Δεν έχουν στόχο να σε προβληματίσουν, ούτε να επιδείξουν τις τεχνικές τους ικανότητες, ούτε να γράψουν τραγούδια σύνθετα και πολυεπίπεδα. Στόχος είναι να απολαύσεις αυτό που θα ακούσεις από την αρχή μέχρι το τέλος, να μη σε κουράσει, να σου φτιάξει τη διάθεση.
Βαβουριάρικο πάνκικο σε ασταμάτητες, τρελές ταχύτητες, το rock n roll όπως το οραματίστηκε ο Lemmy!