Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Το Φεστιβάλ Της Νιότης Μου

Ίσως να ακούγεται περίεργο πως γίνεται να τρως τόση ταλαιπωρία για να δεις μερικούς πενηντάρηδες να χτυπιούνται πάνω στη σκηνή παίζοντας μια άκρως νεανική μουσική! Κι όμως δεν είναι παλιμπαιδισμός! Εντάξει για αυτούς είναι η "δουλειά" τους αλλά για μας ένα απωθημένο! Ένα απωθημένο που κρατάει από τα σχολικά χρόνια τότε που διάβαζα μαθηματικά ακούγοντας Slayer και κάνοντας headbαnging δημιουργώντας την απορία σε όλους πως γίνεται αυτό το παιδί να διαβάζει! Τότε που γέμιζα όλα τα σχολικά βιβλία με τα λογότυπα των αγαπημένων μου συγκροτημάτων! Ο Heatfield μας είπε το βράδυ αυτό ότι δεν συμβαίνει κάθε μέρα ένα φεστιβάλ με τέτοια ονόματα και έχει δίκιο και κυρίως στην Ελλάδα δεν συνέβη ποτέ. Ήταν η πρώτη φορά που έπαιξαν την ίδια μέρα οι τέσσερις μπάντες που θεμελίωσαν των thrash ήχο. Ιστορικά συγκροτήματα που για αρκετά χρόνια ήταν η αιχμή του δόρατος της Metal μουσικής. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και αλλάξανε πολλά πράγματα. Οι Anthrax προσπάθησαν να ακολουθήσουν το alternative ρεύμα που ερχόταν οι Metallica προτίμησαν να απευθυνθούν σε πιο ευρύ κοινό οι Slayer συνέχισαν να κάνουν τα ίδια καταντώντας γραφικοί και οι Megadeth ήταν οι μόνοι που κατά τη γνώμη μου κράτησαν λίγη αξιοπρέπεια. Δεν πήγαμε όμως σε αυτό το φεστιβάλ για να δούμε τα συγκροτήματα όπως είναι αλλά όπως ήταν. Να θυμηθούμε τις παλιές καλές εποχές τότε που έπαιζαν μουσική γιατί γούσταραν είχαν ακόμα ιδέες και έμπνευση πριν καταλάβουν ότι το όνομα του συγκροτήματός αποτελεί και ένα trademark που πρέπει να ξέρουν να το διαχειριστούν τότε που όλα ήταν πιο ρομαντικά! Οι Anthrax μου έδωσαν αυτό που πραγματικά ήθελα οι υπόλοιποι (εξαιρώ τους Megadeth λόγω της αξιοπρέπειας που έλεγα νωρίτερα) μας προώθησαν και μερικά νέα τραγουδάκια. Δεν είναι ότι δεν το περίμενα αλλά δεν παύει να με ξενερώνουν. Πάραυτα δεν μπορώ να πω ότι δεν το ευχαριστήθηκα απλά ήταν μια εμπειρία που έπρεπε να την έχω από παλιά και την απόκτησα σε αυτή την ηλικία σκέψου!

* Να πω ότι δεν μεροληπτώ υπέρ των Megadeth προσπαθώ να είμαι όσο πιο αντικειμενικός γίνεται.
** Τα πιο αγαπημένα μου συγκροτήματα του χώρου  ήταν οι Sepultura οι Slayer και οι Metallica.
*** Θεωρώ ότι thrash υπάρχει περίπου μέχρι το 90 άντε βαριά μέχρι το 92 οπότε κάπου εκεί τοποθετώ και το τέλος της καλής περιόδου των Big four.







Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

Phil Shoenfelt 30/5/2010 Rodeo

Ξεπερασα τον εαυτό μου εκείνες τις μέρες! Και μετά από την αδιάφορη συναυλία των Epica (μόνο για παρέα στο Μήτσο πήγα ... άντε και για τη γκόμενα που τραγουδάει) είπα να καθαρίσω το αυτί μου! Ο Shoenfelt προσφέρεται για αυτό. Να ήμασταν 40 άτομα? Αλλά ρε φίλε ανέβηκε με όρεξη στη σκηνή! Ωραίος, έτσι πρέπει. Δυσαρεστήθηκα γιατί δεν έμεινα μέχρι το τέλος γιατί δεν τη πάλευα λόγω κούρασης. Πίστευα οτι έχασα τη μισή συναυλία αλλά χάρηκα όταν έμαθα ότι έχασα μόνο κανα 20 λεπτο.
Έχασα δυστυχώς το dead flowers for alice απόλαυσα το cloak of virtue το οποίο έπαιξε μαζί με τους dustbowl που άνοιξαν τη συναυλία. Country και όχι μόνο έχουν συνεργαστεί με τον Phil στο τελευταίο τους album. Μετράνε! Γενικότερα ... επιτυχία ο πουρές!!!!!!!




Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Περί ανέμων και υδάτων

Καλά οι μέρες που πέρασαν είχαν πολύ υλικό για σχολιασμό και δεν μπορώ να το αφήσω έτσι... μπορώ?
Κάποια πράγματα είναι σημαντικότερα για αυτό γράφω με προτεραιότητα.
Ωπα! Τραγούδησε όλη η Ευρώπη
με τον Αλκαίο να τονώνει την εθνική υπερηφάνεια. Πάντα ο διαγωνισμός της Eurovision είχε χαρακτήρα ή
ταν ή επί τας μάχης με ήρωες , προδότες , συνωμοσίες , αντικατασκοπία, συμμαχίες τα πάντα όλα. Και το παλικάρι μας φέτος παρότι έκανε μια τρύπα στο νερό υπερπήδησε τα εμπόδια της αδιαφορίας της ΕΡΤ και των συμμαχιών των κάφρων βορειοευρωπαίων. Στα αξιοσημείωτα του διαγωνισμού προς στιγμή η νίκη της Γερμανίας αλλά στη συνέχεια το ροζ video της νικήτριας. Αν πάντως δεν υπάρξει κάποια δραματική αλλαγή στην οικονομική κατάσταση δε βλέπω άλλη χώρα να κερδίζει τα επόμενα χρόνια. Και βέβαια το πολιτικό παρασκήνιο δεν έλειψε. Οι χώρες όπως εμείς αιμοδότες των Γερμανών δεν τους ψηφίσαμε καν τους παλιοναζι! Όσο για τους άλλους τους ψήφισαν για να τους γλείψουν  σε περίπτωση δανεικών ή γιατί κανείς άλλος δεν έχει λεφτά για να φιλοξενήσει τη διοργάνωση?

Και εκεί που πανηγυρίζουμε για την εθνική ανάταση Σομαλοι πειρατές ντυμένοι με στολές του Ισραηλινού στρατού κάνουν ρισαλτο σε πλοία με ανθρωπιστική βοήθεια που πήγαινε στη λωρίδα της Γάζας. Το τραγικό περιστατικό είχε και μερικούς νεκρούς κυρίως Τούρκους (δεν πειράζει είναι φθηνοί όπως κι οι Παλαιστίνιοι). Αργότερα το Ισραήλ έδωσε 2 video στη δημοσιότητα με σκηνές από την άνανδρη επίθεση που δέχτηκαν οι απροστάτευτοι Ισραηλινοί στρατιώτες από τους ειδικά εκπαιδευμένους και οπλισμένους ακτιβιστές!

Όσο για μας η μιζέρια συνεχίζεται! Σκάνδαλα ξεσπάνε σκάνδαλα κουκουλώνονται! Τα αντιλαϊκά μέτρα πληθαίνουν και επειδή η φτώχεια θέλει καλοπέραση δεν άφησα συναυλία για συναυλία αυτές τις μέρες! Ξεπαραδιαστήκαμε ρε πούστη! Καλά να είμαστε να τρέχουμε γιατί έχουμε και συνέχεια...