Πως να ξεκινήσεις να γράψεις κριτική για τον Moby? Ότι και να γράψεις για αυτό το τυπάκι κάποιος άλλος θα το έχει γράψει, θα ακουστεί κλισέ! Ενδέκατο άλμπουμ για τον Moby που δείχνει ότι το έχει. Συνεχίζει και παράγει πολύ καλή μουσική. Στο Innocents ο Moby αποφασίζει να μην φανεί τόσο πολύ και δεν τραγουδάει σχεδόν πουθενά. Αντιθέτως συνεργάζεται με αρκετούς καλλιτέχνες και πιο συγκεκριμένα τους Cold Specks, Wayne Coyne, Mark Lanegan , Damien Jurado, Skylar Grey και Inyang Bassey. Ο ήχος οικείος χωρίς πειραματισμούς πολύ μελωδικός και κατά κύριο λόγο μελαγχολικός αλλά και αρκετά ατμοσφαιρικός! Σε μια - δυο περιπτώσεις λίγο πιο καταθλιπτικός και κυρίως στο "The lonely night" τραγούδι κομμένο και ραμμένο για τον Lanegan (καλό να κρύψετε τα αιχμηρά αντικείμενα). Αλλού πάλι ζωηρεύει και γίνεται πιο funky ( Don't love me ) ,στο The perfect life τα χορωδιακά φωνητικά παραπέμπουν σε gospel , ενώ τα samples στο The last day θυμίζουν το Play. Δεν νομίζω οτι έχει νόημα να γράψω περισσότερα, αυτό που πρέπει είναι να το ακούσετε, οπότε καλή ακρόαση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου