Τη Νύχτα που ο Φερνάντο Πεσσόα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη

     Έτσι για αρχή. Έτσι ξαφνικά. Έτσι κατά ‘τύχη’… στην διάρκεια γυρισμάτων ενός ντοκιμαντέρ αποκαλύπτεται ότι ένας έλληνας μετανάστης έγινε μαρτυράς μιας συνάντησης δυο μεγάλων ποιητών στο υπερωκεάνιο Σατούρνια, του Φ. Πεσσόα και του Κ. Καβάφη. Και εγένετο το καλύτερο ελληνικό φιλμ της φετινής σοδιάς.

    Συνήθως αυτό που βλέπουμε κα8ε χρόνο είναι ελληνικές ταινίες γυρισμένες με κινηματογραφική τεχνική αλλά με τηλεοπτική αισθητική. Από αυτό τον κανόνα κάποιες καταφέρνουν να ξεφύγουν.  Πριν από λίγο καιρό είδα το ντοκιμαντέρ μυθοπλασίας του Στέλιου Χαραλαμπόπουλου ‘Τη Νύχτα που ο Φερνάντο Πεσσόα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη’. Ένα έργο που αρχίζει ως ντοκιμαντέρ και σιγά-σιγά μεταλλάσσεται σε ταινία μυθοπλασίας.

    Ένας ‘μύθος’ αρκεί να αλλάξει την ροή της ταινίας, και όχι μόνο. Στην αρχή η ταινία μας εισάγει στον κόσμο και το έργο των δύο ποιητών αφηγώντας μας την καλλιτεχνική και βιωματική συγγένεια τους. Αυτό γίνετε με την παράλληλη παρουσίαση των διαδρομών τους, από τα παιδικά τους χρόνια μέχρι την καλλιτεχνική τους ενηλικίωση. Η ταινία προβάλλει το καθαρό ντοκιμαντερίστικο πρόσωπο της και συνοδεύεται μ’ ένα (ίσως) δικαιολογημένα αργό ρυθμό, ντυμένο με εξαιρετικά ατμοσφαιρικές εικόνες. Εκεί που το φιλμ πάει να κάνει κοιλία και αρχίζεί να κουράζει, μπαίνει στο πλάνο ο τρίτος πρωταγωνιστής της παρέας, ο Καπόπουλος, ένα πρόσωπο φανταστικό, ένας απλός άνθρωπος. Ο μύθος παίρνει 'σάρκα και οστά', και καθώς η μυθοπλασία ξετυλίγεται σιγά-σιγά η ροή και το υφός της ταινίας αλλάζει, μετασχηματίζεται σ’ ένα ατμοσφαιρικό ιδιότυπο ‘θρίλερ’. Ο θεατής αδημονεί να μάθει τις λεπτομέρειες της συνάντησης των δυο ποιητών και τις συνέπειες της. Ο Χαραλαμπόπουλος αφηγείται αυτή την ‘φυσική’ συνάντηση μάλλον ερασιτεχνικά και αλλά τίμια. Παράλληλα με την ‘φυσική’ συνάντηση, του Πεσσόα με τον Καβάφη, λαμβάνει χώρα μια ‘πνευματική’ συνάντηση: ένας υποθετικός διάλογος διαμέσου των ποιημάτων και κατ’ επέκταση του ριζικού φαντασιακού, του πνεύματος, των δυο πρωταγωνιστών που εξυψώνει το φιλμ δίνοντας του απίστευτη δύναμη και δυναμική. 

   Τέλος, πρέπει να τονιστεί η εξαιρετική ερμηνεία του ηθοποιού Δημήτρη Οικονομίδη στο ρόλο του Πεσσόα.

    Εξαιρετική ταινία. Πραγματικά αξίζει να την δει κανείς στις κινηματογραφικές αίθουσες για όσο καιρό ακόμα θα προβάλατε.