Για Ρομαντικούς Και Μόνο

Στην προηγουμένη ανάρτηση μου "Περί πνευματικών δικαιωμάτων" ανάφερα ότι πειρατεία υπήρχε και παλιά. Και φυσικά όπως όλοι καταλάβατε αναφερόμουν στην εποχή των κασετών! Μια εποχή που πλέον τη θυμόμαστε με ρομαντισμό και θα ήθελα να αναφερθώ. 

Τι να πρωτοθυμηθώ? Ήμασταν πιτσιρικάδες και δεν είχαμε αρκετά λεφτά για να μπορούμε να αγοράζουμε τα πάντα και φυσικά internet δεν υπήρχε. Κάναμε λοιπόν τα κουμαντα μας ανάλογα. Τι μπορούμε να βρούμε να αντιγράψουμε προκειμένου να κρατήσουμε λεφτά για ότι δεν βρίσκαμε και να το αγοράσουμε ή ακόμα να αγοράσουμε κάτι με το οποίο ήμασταν πωρωμένοι είτε σε κασέτα είτε σε βινύλιο (ναι υπήρξε και αυτό το υλικό! Υπήρχαν πολλά μάλιστα δισκάδικα πριν τα κλείσει  όλα το metropolis και μάλιστα εξειδικευμένα σε είδη που μαζευόταν ο κόσμος όχι μόνο για να αγοράσει αλλά και για να μιλήσει για μουσική.). 

Η διαφορά εκείνης της εποχής ήταν ότι υπήρχε μια ιεροτελεστία γύρω από την εγγραφή μιας κασέτας. 

Πρώτα άκουγες να δεις αν σου αρέσει και αν αξίζει να κάνεις την αντιγραφή. Χώρος και λεφτά για περιττά πράγματα δεν υπήρχαν (τώρα οι σκληροί είναι φτηνοί και έχουν και μπόλικο χώρο έτσι ώστε όλοι οι άσχετοι να κάνουν συλλογή gigabytes μουσικής που ούτε έχουν ακούσει ποτέ!). Εαν σου δίνανε κασέτα για να αντιγράψεις έπρεπε να τσεκάρεις αν η εγγραφή της ήταν καλή αλλιώς έψαχνες να τη βρεις από άλλου. Μετά καθόσουν υπομονετικά για να κάνεις την αντιγραφή. Αν ήταν βινύλιο πρόσεχες μη κολλήσει ή πηδήξει η βελόνα ενώ αν ήταν κασέτα τα πράγματα ήταν πιο απλά περίμενες μόνο τη στιγμή να αλλάξεις μεριά εκτός αν το κασετόφωνο μασούσε τη κασέτα (συνέβαινε καμιά φορά και αυτό). Μετά άκουγες και μια τη κασέτα προσεκτικά τόσο για να ευχαριστηθείς το περιεχόμενο της αλλά και για να ελέγξεις την εγγραφή μη μπα και σου ξέφυγε κάτι(το τερπνό μετά του ωφελίμου)! Το τελευταίο στάδιο στο οποίο διέπρεπα ήταν η διακόσμηση της κασέτας. Ψάχναμε από περιοδικά τα εξώφυλλα ή και εικόνες της μπάντας για να φτιάξουμε το εξώφυλλο της κασέτας. Για μένα αλλά και πολλούς άλλους που γουστάραμε τη ζωγραφική φτιάχναμε τα δικά μας εξώφυλλα ή προσπαθούσαμε να φτιάξουμε το αυθεντικό. Το μεγάλο στοίχημα πάντα ήταν τα εξώφυλλα των Maiden. Τι πώρωση ήταν κι αυτή! Και πλέον η κασέτα μας ηταν έτοιμη για να γυρίσει από χέρι σε χέρι (και κανείς δεν γκρίνιαζε για πειρατεία)!

Μεγαλύτερη δε ιεροτελεστία ήταν να γράψεις μια κασέτα με επιλογές όχι μόνο για κάποιο φίλο που μπορεί να σου το ζητούσε αλλά και για πάρτη σου! Η επιλογή των τραγουδιών γινόταν με μεγάλη προσοχή και σχεδόν πάντα στο τέλος ήσουν απογοητευμένος γιατί δεν χώρεσαν κάποια τραγούδια.  Ακόμα και η σειρά με την οποία θα γραφόντουσαν τα τραγούδια είχε σημασία και πέρναγε από αυστηρή μελέτη. Η μελέτη έφτανε σε τέτοιο βαθμό ώστε να εκμεταλλευτείς και το τελευταίο δευτερόλεπτο της κασέτας και να βάλεις όσο πιο πολλά τραγούδια μπορούσες. Ήταν απαράδεκτο να κόβεται τραγούδι! Έστω και οι τελευταίες νότες του! Και μετά ξεκίναγε η διαδικασία σταμάτα ξεκίνα πήγαινε μπροστά πίσω και πάει λέγοντας. Όσο αναφορά τα εξώφυλλα αν είχες όρεξη κάτι έφτιαχνες αλλιώς τα άφηνες στην ευχέρεια του μελλοντικού κατόχου της κασέτας. Προσωπικά πολλές φορές άκουγα τη κασέτα να διαπιστώσω αν όντως έχω κάνει καλή δουλειά.

Νωρίτερα ανέφερα ότι το κασετόφωνο καμιά φορά μασούσε τις κασέτες αλλά και σε αυτή τη περίπτωση κάτι μπορούσες να κάνεις. Μη μου πει κανείς ότι δεν έχει ανοίξει κασέτα και δεν την έχει κολλήσει? Εγώ τουλάχιστον το έχω κάνει πολλές φορές. Βέβαια αυτό γινόταν για να σώσουμε τη κασέτα τουλάχιστον μέχρι να τη ξαναβρούμε αλλά και για ιδεολογικούς λόγους. Πόναγε η ψυχή μας! Για αυτό προσέχαμε και που τις δανείζαμε. Απαιτούσαμε όσοι δανείζονταν τις κασέτες μας ή και τα βινύλια μας να τα προσέχουν σα τα μάτια τους και αν διαπιστώναμε ότι δεν το κάνανε ... δεν ξανάπερναν ούτε μασημένη κασέτα από εμάς! 

Τελικά δεν ξέρω πόσο καλύτερες ήταν εκείνες οι εποχές αλλά σίγουρα είχαν την ομορφιά τους! Και διαπιστώνω ότι πολλοί είναι αυτοί που τις θυμούνται όπως και εγώ! Αν και έχουμε προσαρμοστεί και χρησιμοποιούμε στο έπακρο τη σύγχρονη πραγματικότητα. Θέλω να πιστεύω πάντως ότι μερικά κατάλοιπα εκείνης της εποχής μας έχουν μείνει και έχουν καθορίσει την προσωπικότητα μας τουλάχιστον στο τομέα της μουσικής ώστε να μας κάνουν να ξεχωρίζουμε κάπως!