Περί πνευματικών Δικαιωμάτων...

Με αφορμή την ανακοίνωση της ΑΕΠΙ για τον τερματισμό λειτουργίας του gamato.info(δεν πρόκειται να την αναδημοσιεύσω μπορείτε να τη διαβάσετε στο site της ΑΕΠΙ αλλά και σε άλλα όπως το avopolis) γράφω μερικές σκέψεις μου. Και βασικά το κάνω γιατί δεν πιστεύω, αλλά και η ανακοίνωση δεν μου δίνει την εντύπωση, ότι η ΑΕΠΙ λειτουργεί για λογαριασμό των δημιουργών, αλλά για τις δισκογραφικές. Κατά τα άλλα η ΑΕΠΙ καλά κάνει και λειτουργεί έτσι γιατί αυτή είναι η δουλειά της, να προστατεύει τα δικαιώματα των δημιουργών. Βέβαια αν διαβάσετε προσεκτικά τα όσα γράφει περί πνευματικών δικαιωμάτων θα δείτε ότι πρακτικά δεν έχουν νόημα. Συγκεκριμένα απαγορεύετε η αναπαραγωγή  δημιουργιών με σκοπό το κέρδος. Δηλαδή αν εγώ παίζω μουσική σε ένα μικρό μαγαζάκι είτε ως dj είτε ως μουσικός παίρνοντας απλά ένα χαρτζιλίκι είμαι παράνομος αν δεν έχω πάρει πρώτα την άδεια από την ΑΕΠΙ! Τι νόημα έχει για την τέχνη και τον δημιουργό της να μη φτάνει στο κοινό? Μήπως αυτό δεν είναι διαφήμιση? Για φανταστείτε τι θα γινόταν αν κανένα μαγαζί δεν έπαιζε μουσική! Μήπως από τα club δεν βγαίνουν επιτυχίες? Βέβαια η ΑΕΠΙ δεν πρέπει να ασχολείται με αυτή τη μορφή πειρατείας γιατί μάλλον συμφέρει τους πάντες. Όσοι μάλιστα γνωρίζουν από δημιουργία ξέρουν ότι  είναι μεγάλη χαρά για έναν δημιουργό η τέχνη του να φτάνει στο κοινό και  να έχει καλή αποδοχή. Μάλιστα τώρα με το internet είναι πολύ εύκολο στον οποιοδήποτε να δείξει τη δουλειά του κάτι που δεν μπορούσε να συμβεί κατά το παρελθόν. Και εδώ είναι που το παιχνίδι φεύγει από τις δισκογραφικές και στην ουσία αλλάζουν τα πάντα! Η δυνατότητα που θα έχουν οι δημιουργοί πρώτα από όλα να ακουστούν αλλά και  να κριθούν κατευθείαν από το κοινό και όχι από το οποιοδήποτε άσχετο στέλεχος μιας δισκογραφικής είναι μια πολύ σημαντική αλλαγή που φέρνει το internet και το ελεύθερο downloading. Στην ουσία λοιπόν αυτό που θα αλλάξει είναι ότι  τα πάντα θα διατίθενται τσάμπα και οι καλλιτέχνες θα κερδίζουν με διαφορετικό τρόπο λεφτά από τη τέχνη τους αφήνοντας απέξω τους διάφορους μεσάζοντες. Αυτό βέβαια ισοπεδώνει τη κερδοφόρα βιομηχανία που έχουν στήσει οι δισκογραφικές. Το μεγαλύτερο κέρδος που μπορεί να προκύψει από αυτή την αλλαγή είναι η απελευθέρωση της τέχνης. Μη ξεχνάμε ότι οι δισκογραφικές έχουν διαγράψει από το χάρτη μουσικά είδη που δεν έχουν μεγάλη κερδοφορία ούτε μπορούμε να ξεχάσουμε πως κατασκευάζει δημιουργούς και τραγουδιστές πως διαμορφώνει ή πως εκμεταλλεύεται τα ακούσματα του κοινού! Πειρατεία υπήρχε έτσι κι αλλιώς κύριοι των δισκογραφικών από παλιά αλλά  τότε δεν ασχολουσασταν γιατί? Στην υγειά σας λοιπόν!

ΥΓ: Να πω ότι αναφέρομαι στις μεγάλες δισκογραφικές και κυρίως τις πολυεθνικές και όχι στις μικρές και ανεξάρτητες που παλεύουν να διατηρούν κάποια μουσικά είδη και τους εκπροσώπους τους όσο μπορούν στο χώρο!