Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

ΑΓΑΠΗΤΗ MAESTRA...

... καλά τα όσα μας είπες για τα αντινομπελ. Ωραία, αστεία, κουλά! Αλλά δεν ανέφερες το τραγελαφικό! Το νόμπελ ειρήνης. Μαζεύτηκαν λοιπόν οι φωστήρες της νορβηγικής επιτροπής νόμπελ και αποφάσισαν να δώσουν το νόμπελ ειρήνης στον πρόεδρο των ΗΠΑ. Γιατί? Τι έχει κάνει για να το αξίζει? Προφανώς τίποτα. Να είχε βομβαρδίσει καμιά χώρα να είχε σκοτώσει μερικές χιλιάδες άμαχου πληθυσμού να πω εντάξει το πήρε με την αξία του ο άνθρωπος! Αλλά δεν συνέβει τίποτα τέτοιο... ακόμα. Έτσι λοιπόν και ο κύριος Ομπαμα μετά την τιμητική του βράβευσή αποφάσισε να δικαιώσει την επιτροπή που τον τίμησε και αποφάσισε να στείλει άλλους 13000 στρατιώτες στο Ιράκ. Και μη σας φαίνεται παράξενο. Στη σύγχρονη κοινωνία δολοφόνος είναι αυτός που σκοτώνει μέχρι και διψήφιο αριθμό ανθρώπων. Αν σκοτώσεις τριψήφιο ή τετραψήφιο είσαι ειρηνιστής.
Η επιτροπή βέβαια δικαιολόγησε την πράξη αυτή! Έκρινε ότι ο Μπαρακ Ομπαμα έφερε ένα νέο αέρα στη παγκόσμια πολιτική σκηνή, όπως άλλωστε και ο Γιώργος Παπανδρέου στην Ελλάδα (μήπως να του δίναμε ένα νόμπελ κι αυτού? Υπάρχει νόμπελ ποδηλασίας?) και αυτό μόνο με τις υποσχέσεις του.
Καυστικότατος και ο Τσόμσκι έκανε το καλύτερο σχόλιο και κλείνω με αυτό!
"Προς υπεράσπιση της επιτροπής νόμπελ μπορούμε να πούμε ότι το επίτευγμα της απραξίας τοποθετεί τον Ομπαμα σε ένα σημαντικά υψηλότερο ηθικό επίπεδο από κάποιους προηγούμενους αποδέκτες του βραβείου, τα ονόματα των οποίων δεν θα αναφέρω για λόγους ευγενείας"