Το come back του come back,
manslaughter ( αυτό κι αν ήταν Come back). Yo! Ernie C take this mother fuckers home! Και μας πήρε και μας σήκωσε! Οι κακεντρεχείς θα πουν μια από τα ίδια αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Το bloodlust ξεκινάει από εκεί που σταμάτησε το manslaughter αλλά είναι λίγο πιο ακραίο, λίγο πιο σκοτεινό να το πω? Ναι να το πω, γιατί όχι! Ειλικρινά δεν ξέρω πως πήγε εμπορικά το
manslaughter, αλλά για κάποιο λόγο ο ice t αποφάσισε να boost-αρει το Bloodlust, με κάποιες guest εμφανίσεις. Έτσι, έχουμε τον Mustaine να μας προσφέρει ένα ωραίο καθαριστικό solo στο "civil war" , έχουμε το φιλαράκι μου τον Max, σε μια ανούσια παρουσία που απλά δίνει λίγη μυρωδιά Cavalera στο "all love is lost" και τέλος τον Randy Blythe που προσφέρει απλόχερα την ζητούμενη καφρίλα στο "walk with me" !
Πάρα αυτά υπάρχει και το "this is why we ride" που μας γυρίζει στους bodycount των 90s, αλλά και ο φόρος τιμής στους slayer "raining blood/post mortem".
Για τη θεματολογία τον τραγουδιών δεν χρειάζεται να σπατάλησω λέξεις. Όσοι γνωρίζουν τον ice t ξέρουν.
Στο ψαχνό τώρα, το bloodlust είναι ένα καλό άλμπουμ, κατώτερο του
manslaughter (πάντα κατά την άποψή μου), το οποίο ακούγεται ευχάριστα από την αρχή ως το τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου