Όταν είδα τους Anthrax στη Μαλακάσα μαζί με τους big four μου πέρασαν την εντύπωση ότι γούσταραν που έπαιζαν πάλι όλοι μαζί και που συμμετείχαν σε αυτή τη περιοδεία! Αυτός ήταν κι ένας καλός λόγος για να ακούσω το Worship Music. Πολλοί ήταν αυτοί που πιθανότατα λειτούργησαν με τα ίδια κριτήρια περιμένοντας να ακούσουν κάτι που θα θύμιζε τις εποχές του Among the Living ή του State of Euphoria και πιθανολογώ ότι απογοητεύτηκαν. Αν και δεν το είχαν σχεδιάσει έτσι οι Anthrax κατάφεραν και κέρδισαν χρόνο ακρόασης για το Worship Music έτσι ώστε να το ακούσουν ακόμα και οι πιο στενόμυαλοι. Εν τέλει αποδείχθηκε (ίσως κάποιοι να το είχαν διαβάσει και νωρίτερα) ότι τα τραγούδια υπήρχαν πριν το reunion με το Belladona και το album να είχε κυκλοφορήσει και νωρίτερα με άλλον τραγουδιστή. Σίγουρα θα απογοητεύτηκαν πολλοί! Το album αρχίζει φουριόζικα και δημιουργεί προσδοκίες. Ο ήχος θυμίζει λίγο τους παλιούς καλούς Anthrax εμπλουτισμένος με nu metal στοιχεία μελωδικότατα ρεφρέν solos γράφοντας μερικά εμπνευσμένα τραγούδια. Στη συνέχεια όμως τα πράγματα αλλάζουν. Τα λίγα στοιχεία που θύμιζαν το παρελθόν εξαλείφονται αποκτώντας ένα πιο σύγχρονο metal ήχο με τραγούδια κυρίως μέτρια κάποια αδιάφορα και μερικά καλά.
Σε γενικές γραμμές το Worship Music δεν είναι κακό απλά διαφορετικό από αυτό που πολλοί μπορεί να περίμεναν. Αυτό που κρατάω εγώ από αυτό το album είναι οτι οι Anthrax δεν πέφτουν στη παγίδα που έχουν πέσει όλες οι μπάντες που κάποτε μεσουρανούσαν να κυνηγάνε φαντάσματα του παρελθόντος. Να κυκλοφορούν δίσκους που μετά τη πρώτη ακρόαση να νιώθεις οτι δούλευες όλη μέρα σπάζοντας πέτρες σε κάποιο μεταλλείο(κάνει καλό λογοπαίγνιο). Δίσκους που σου μεταφέρουν το άγχος της μπάντας για επανάληψη της παλιότερης επιτυχίας τους! Σε αντίθεση με όλα τα παραπάνω οι Anthrax παρουσιάζουν όρεξη και φρεσκάδα που δείχνει το λόγο για τον οποίο ονόμασαν το album Worship Music. Κατά τη ταπεινή μου άποψη η προσπάθεια τους μπορεί να χαρακτηριστεί ως τίμια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου