μαλακά, πιο μαλακά

Πολύ λόγος έχει γίνει τελευταία για την γαλλική λέξη cons. Με το που την άκουσα μου ήρθε αμέσως στο μυαλό η γαλλική ταινία Le diner de cons (στα ελληνικά Δείπνο Ηλιθίων). Αν δεν την έχεις δει, χάνεις. Απίστευτο γλυκόπικρο χιούμορ.  

Η υπόθεση είναι απλή: Ο Pierre Brochant είναι επιτυχημένος εκδότης και γοητευτικός άνδρας. Έχει μια πανέμορφη γυναίκα και συμμετέχει κάθε Τετάρτη βράδυ σ'ένα παράξενο δείπνο: κάποιοι φίλοι καλούν κάποιους άλλους "ηλίθιους" και διασκεδάζουν σε βάρος τους. Μια Τετάρτη όμως, λόγω προβλήματος στη μέση, ο Pierre δυσκολεύεται να πάει στο γεύμα. Ο ηλίθιος του καταφτάνει στο σπίτι για να γνωριστούν, και τον βάζει σε μία περιπέτεια χωρίς προηγούμενο! 

Ο ηλίθιος του είναι ένας ατσούμπαλος αγαθός χοντρούλης που κάνει την μια χαζομάρα μετά την άλλη και προσπαθώντας να διορθώσει τα λάθη του κάνει ακόμα μεγαλύτερα.  

Το καλύτερο απ όλα είναι ότι θεωρεί ένα φίλο του ως τον απόλυτο ηλίθιο, τον καλεί λοιπόν για να σπάσουν πλάκα και αυτός βάζει τα δυο πόδια του Pierre σε ένα παπούτσι... 

Αν παρατηρήσεις τον ηλίθιο χοντρουλή δεν μοιάζει λίγο με τον 'Μαζί τα φάγαμε';