Σκέφτομαι με το φτωχό μου το μυαλό

Πο ρε γαμώτο, επιτέλους έχουμε σταθερή κυβέρνηση και τι κυβέρνηση...εθνικής ενότητας και σωτηρίας και ευρείας συναίνεσης. Απίστευτο!!Νιώθω πολύ υπερήφανος που οι πολιτικοί μας αρχηγοί μπόρεσαν έστω και την ύστατη στιγμή (?) να καταλάβουν σε ποιο πόδι φοράνε ποια παντόφλα και να συνεννοηθούν!! Τώρα πια όλα θα πάρουν το δρόμο τους για την κακόμοιρη Ελλαδίτσα, θα μείνουμε στο ευρό, θα κουρευτεί το χρέος μας κατά το ήμισυ και θα εκταμιευθεί η πολυπόθητη ΕΚΤΗ ΔΟΣΗ.

Νομίζω ότι κάτι ξέχασα, ε??κάτι μου λείπει, μία λέξη...αχ ναι εδώ την έχω!! ΜΝΗΜΟΝΙΟ 2, πως πήγε να μου ξεφύγει!Κακές γλώσσες (ντροπή τους) λένε ότι στην πρώτη-πρώτη σελίδα της Δανειακής σύμβασης αναφέρεται ρητά το ΜΝΗΜΟΝΙΟ 2, ότι δηλαδή για να ισχύσουν όλα τα προαναφερθέντα (όλα τα ωραία) θα πρέπει να παρθούν νέα γενναία μέτρα, ήτοι νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων κλπ. (δηλαδή θα μας γίνει το σκατό παξιμάδι ακόμη περισσότερο). Είναι κάτι που τις τελευταίες μέρες με το μπάχαλο που δημιούργησε ο Γιωργάκης έχουμε ξεχάσει! Όλοι μα όλοι έχουν επικεντρωθεί στο κοινό στόχο, την σωτηρία της Ελλάδας και παρουσιάζουν ως αναγκαία και επιβεβλημένη την υπογραφή της σύμβασης χωρίς καμία επιπλέον διαπραγμάτευση, καθώς οι Μαρκοζί δεν τα σηκώνουν πλέον αυτά. Σου λέει εμείς σας δίνουμε το γάιδαρο μας και σεις τον κοιτάτε στα δόντια, θα δείτε τι θα πάθετε.

Σκέφτομαι με το φτωχό μου το μυαλό μπας και όλο αυτό το στόρι έχει μια δόση συνωμοσίας. Μήπως λέω μήπως ο Γιωργάκης δεν ήταν τόσο κολλημένος τελικά με την καρέκλα?? μήπως λέω μήπως ήταν ένας τρόπος να σοκάρει τον ελληνικό λαό και να εκτονώσει την αγανάκτησή του, θέτοντας του κάτι τόσο εκβιαστικό (ναι και ευρώ όχι και δραχμή)??

Για σκεφτείτε πως ήταν τα πράγματα πριν μια βδομάδα. Δεν υπήρχε κανένα περιθώριο για νέα μέτρα, με τους πολίτες να βρίσκονται στο κόκκινο (βλ. γεγονότα στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου) και την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ σε αποσύνθεση. Τώρα, με την ανήξερη Ευρώπη να πιέζει εκβιαστικά, όλα έγιναν απαραίτητα και αναγκαία. Η πολιτειακή κοινότητα και οι δημοσιογράφοι δε βλέπουν άλλη λύση και τρομαγμένος ο ελληνικός λαός ακολουθεί.