Σήμερα συνάντησα μια φίλη μου από την Ουγγαρία. Μιας και που οι Ούγγροι έχουν το know how από το ΔΝΤ, την ρώτησα να μου πει την εμπειρία της.
Μου είπε λοιπόν ότι το σοσιαλιστικό κόμμα της κέρδισε τις εκλογές το 2006 λέγοντας ότι δεν χρειάζονται αυστηρά μέτρα ώστε να μπει η Ουγγαρία στο ευρώ, αλλά καλύτερη διαχείριση των οικονομικών. Έτσι κέρδισαν τις εκλογές του 2006. Δεν πέρασε ούτε ένας χρόνος και αναγκάστηκαν να πάρουν πολύ αυστηρά μέτρα λιτότητας, αφού όπως είπαν άλλα περίμεναν και άλλα βρήκαν στα ταμεία. Οι Ούγγροι με προτροπή των τραπεζών άρχιζαν να δανείζονται σε ευρώ και ελβετικά φράγκα, ώστε να αποκτήσουν το δικό τους σπίτι - την «καλύτερη» επένδυση τότε. Η κρίση του 2008 τους βγήκε με μια αδύναμη οικονομία, ενώ οι δόσεις για τα δάνεια τους διπλασιάστηκαν. Τα σκληρά μέτρα που πριν τις εκλογές του 2006 «δεν χρειάζονταν» και μετά τις εκλογές ήταν «μονόδρομος», δεν έφτασαν. Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να προσφύγει σε ένα νέο μηχανισμό για να δανειστούν. Σε αυτόν το μηχανισμό συμμετείχε το ΔΝΤ και η ευρωπαϊκή ένωση (και όχι μόνο το ΔΝΤ που λένε μερικοί-μερικοί), με το ΔΝΤ να έχει, λόγο πείρας, τον πρώτο λόγο.
Αυτή η εξέλιξη έφερε και νέα μέτρα.
Πάγωμα των μισθών του δημοσίου, περικοπή του 13ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων, μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων προς τις τοπικές αυτοδιοικήσεις και τον αγροτικό τομέα, σταδιακή αύξηση από το 2012 της ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 στα 65 έτη, αναπροσαρμογή των συντάξεων και περικοπή του δώρου Χριστουγέννων, μείωση επιδομάτων, αύξηση του ΦΠΑ από 20% στο 25%, όπως και της φορολογίας στην βενζίνη, τσιγάρα και ποτά κατά 6%.
Και όχι μόνο. Στα είδη πρώτης ανάγκης, ψωμί, γαλακτοκομικά, θέρμανση ορίστηκε ΦΠΑ 18%. Μείωση των εργοδοτικών εισφορών κοινωνικής ασφάλισης από 32% σε 27%. Η κυβέρνηση υποχρέωσε τους φοιτητές να πληρώσουν την εγγραφή τους στα πανεπιστήμια, ιδιωτικοποίησε την υγεία και την κοινωνική ασφάλιση.
Τι κατάφεραν όλα αυτά τα μέτρα; Μετά από δυο χρόνια τίποτα. Τίποτα σε οικονομικό επίπεδο, έκτος από περαιτέρω εξαθλίωση. Όχι όμως και σε πολιτικό επίπεδο. Εκεί είχαμε αλλαγές με τις εκλογές του Απριλίου. Το σοσιαλιστικό (λέμε τώρα) κόμμα πήρε το 19% και έπεσε από την κυβέρνηση. Το εθνικιστικό και ξενοφοβικό κόμμα συγκέντρωσε σχεδόν 53% και κέρδισε τις εκλογές. Στην βουλή μπήκε και άλλο ένα κόμμα, με 16%, από την άκρα-άκρα δεξιά, γνωστό για την δολοφονική του «αγάπη» απέναντι στους τσιγγάνους και τους εβραίους. Τηρουμένων των ιδεολογικών αναλογιών θα ήταν σαν να κερδίσει τις ελληνικές εκλογές με 53% το ΛΑΟΣ, το Πασόκ έρθει δεύτερο με 19% και η Χρυσή Αυγή τρίτη με 16%.
Για όσους βλέπουν ομοιότητες με την Ελλάδα να σας πω ότι η Ουγγαρία δεν έχει Τζούλια αλλά και ούτε θάλασσα.
Με λίγα λόγια, μανάρι μου τα κάναμε σαλάτα, σαλάτα ουγγαρέζικη.
Μου είπε λοιπόν ότι το σοσιαλιστικό κόμμα της κέρδισε τις εκλογές το 2006 λέγοντας ότι δεν χρειάζονται αυστηρά μέτρα ώστε να μπει η Ουγγαρία στο ευρώ, αλλά καλύτερη διαχείριση των οικονομικών. Έτσι κέρδισαν τις εκλογές του 2006. Δεν πέρασε ούτε ένας χρόνος και αναγκάστηκαν να πάρουν πολύ αυστηρά μέτρα λιτότητας, αφού όπως είπαν άλλα περίμεναν και άλλα βρήκαν στα ταμεία. Οι Ούγγροι με προτροπή των τραπεζών άρχιζαν να δανείζονται σε ευρώ και ελβετικά φράγκα, ώστε να αποκτήσουν το δικό τους σπίτι - την «καλύτερη» επένδυση τότε. Η κρίση του 2008 τους βγήκε με μια αδύναμη οικονομία, ενώ οι δόσεις για τα δάνεια τους διπλασιάστηκαν. Τα σκληρά μέτρα που πριν τις εκλογές του 2006 «δεν χρειάζονταν» και μετά τις εκλογές ήταν «μονόδρομος», δεν έφτασαν. Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να προσφύγει σε ένα νέο μηχανισμό για να δανειστούν. Σε αυτόν το μηχανισμό συμμετείχε το ΔΝΤ και η ευρωπαϊκή ένωση (και όχι μόνο το ΔΝΤ που λένε μερικοί-μερικοί), με το ΔΝΤ να έχει, λόγο πείρας, τον πρώτο λόγο.
Αυτή η εξέλιξη έφερε και νέα μέτρα.
Πάγωμα των μισθών του δημοσίου, περικοπή του 13ου μισθού των δημοσίων υπαλλήλων, μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων προς τις τοπικές αυτοδιοικήσεις και τον αγροτικό τομέα, σταδιακή αύξηση από το 2012 της ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 στα 65 έτη, αναπροσαρμογή των συντάξεων και περικοπή του δώρου Χριστουγέννων, μείωση επιδομάτων, αύξηση του ΦΠΑ από 20% στο 25%, όπως και της φορολογίας στην βενζίνη, τσιγάρα και ποτά κατά 6%.
Και όχι μόνο. Στα είδη πρώτης ανάγκης, ψωμί, γαλακτοκομικά, θέρμανση ορίστηκε ΦΠΑ 18%. Μείωση των εργοδοτικών εισφορών κοινωνικής ασφάλισης από 32% σε 27%. Η κυβέρνηση υποχρέωσε τους φοιτητές να πληρώσουν την εγγραφή τους στα πανεπιστήμια, ιδιωτικοποίησε την υγεία και την κοινωνική ασφάλιση.
Τι κατάφεραν όλα αυτά τα μέτρα; Μετά από δυο χρόνια τίποτα. Τίποτα σε οικονομικό επίπεδο, έκτος από περαιτέρω εξαθλίωση. Όχι όμως και σε πολιτικό επίπεδο. Εκεί είχαμε αλλαγές με τις εκλογές του Απριλίου. Το σοσιαλιστικό (λέμε τώρα) κόμμα πήρε το 19% και έπεσε από την κυβέρνηση. Το εθνικιστικό και ξενοφοβικό κόμμα συγκέντρωσε σχεδόν 53% και κέρδισε τις εκλογές. Στην βουλή μπήκε και άλλο ένα κόμμα, με 16%, από την άκρα-άκρα δεξιά, γνωστό για την δολοφονική του «αγάπη» απέναντι στους τσιγγάνους και τους εβραίους. Τηρουμένων των ιδεολογικών αναλογιών θα ήταν σαν να κερδίσει τις ελληνικές εκλογές με 53% το ΛΑΟΣ, το Πασόκ έρθει δεύτερο με 19% και η Χρυσή Αυγή τρίτη με 16%.
Για όσους βλέπουν ομοιότητες με την Ελλάδα να σας πω ότι η Ουγγαρία δεν έχει Τζούλια αλλά και ούτε θάλασσα.
Με λίγα λόγια, μανάρι μου τα κάναμε σαλάτα, σαλάτα ουγγαρέζικη.
2 σχόλια:
Έχεις φίλη Ουγγαρέζα ρε?
Οι Λούγγροι (εχμ συγνώμη Ούγγροι εννοούσα), δεν ξέρω τι σχέσεις έχουν με τους πολιτικούς τους και την οικονομία τους αλλά πάντως είναι λαός κουκουρούκου.
Έχω την τιμή η αποπάνω μου (η κυρία του πάνω ορόφου καλέ..) με το έτερον της Λουγκροήμισι να μην έχουν καν τους στοιχειώδεις τρόπους ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Θεωρώ πως όλη την μέρα αντί να περπατάνε, κρέμονται από τα πολύφωτα σαν μαιμούδες μέχρι να ανακαλύψουν τον νόμο της βαρύτητας και να κάνουν ένα ηχηρό γντουπ στο πάτωμα από την πτώση, και συνεννοούνται με τους ομοίους τους βγάζοντας βρυχηθμούς και κραυγές με Λουγκρική προφορά. Θα μου πείς οι Έλληνες δεν συμπεριφέρονται σαν γύφτοι? Συμπεριφέρονται νάι, αλλά τουλάχιστον όταν οι Λούγκροι ανακάλυψαν το κρέας εμείς πεθαίναμε από χοληστερίνη.
Οπότε μην συγκρίνεις την Λούτσα με τη Βούρτσα.
α ρε μουτζ! σαν τους κομητες εισαι.εμφανιζεσαι μια φορα στο τοσο αλλα τα σπας με τα σχολια σου. αντε να δουμε και κανα αρθρακι.
Δημοσίευση σχολίου