κτήμα σιγάλας

Επίσκεψη στο Κτήμα Σιγάλα. Η Σαντορίνη είναι γνωστός προορισμός διακοπών για πολλούς Έλληνες και ξένους τουρίστες κάθε χρόνο. Καθώς λοιπόν θα πηγαίνετε στην Οία για να δείτε το ηλιοβασίλεμα ξεκλέψτε λίγο χρόνο και επισκεφτείτε το Κτήμα Σιγάλα. Έχει ένα ήρεμο και συμπαθητικό χώρο γευσηγνωσίας περιτριγυρισμένο από αμπέλια. Μια σπιτική αυλή. Εκεί θα βρείτε την Μαρία και την Στέλλα για να σας μιλήσουν για τα κρασιά του κτήματος και για την καλλιέργεια της αμπέλου στην Σαντορίνη. Αν θέλετε μπορείτε και να τσιμπήσετε κάτι δοκιμάζοντας την παραδοσιακή κουζίνα του νησιού από τα χέρια του Δημήτρη.

Το κτήμα ιδρύθηκε το 1991 και στεγάστηκε αρχικά στην παραδοσιακή κάναβα του Πάρι Σιγάλα. Μερικά χρόνια αργότερα μεταφέρθηκε στο νέο χώρο της οπού και βρίσκετε μέχρι σήμερα. Παράγει κάθε χρόνο περίπου 300 000 φιάλες από 240 ιδιόκτητα στρέμματα, ενώ αγοράζει και σταφύλια από μικρούς αμπελοκαλλιεργητές.

Παράγει συνολικά 7 ετικέτες, 3 λευκά ξηρά κρασιά, 2 ξηρά κόκκινα, και 2 φυσικώς γλυκούς οίνους (καθώς και χύμα λευκό κρασί σε tetrapack συσκευασίες των 10 λίτρων).

Ο ιδεολογία τους Πάρι Σιγάλα διαφέρει από τους υπόλοιπους οινοπαραγωγούς του νησιού. Θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε ‘αιρετικο’. Απομακρυσμένο οινοποιείο από τον Πύργο όπου βρίσκονται τα περισσότερα αμπέλια και οινοποιεία. Ο μοναδικός που έχει και γραμμικούς αμπελώνες, ξεφεύγοντας από τον παραδοσιακό τρόπο του νησιού, την κουλούρα. Δεν φοβήθηκε τα καιρικά φαινόμενα και αντιμετώπισε τους ισχυρούς ανέμους φυτεύοντας τους γραμμικούς αμπελώνες στο ύψος της θάλασσας και την ελλείψει νερού με αυτόματο πότισμα, ποτίζοντας τα αμπέλια όταν χρειάζεται.

Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του Πάρι Σιγάλα φαίνετε και στην δοκιμασία των κρασιών του.
Ασύρτικό-Αθήρι. Το φρέσκο κρασί του οινοποιείου. Ένα μπλέντ ¾ Ασύρτικό που δίνει το δροσερό και γεμάτο σώμα και ¼ Αθήρι που δίνει την φρουτώδη μύτη στο προϊόν. Ένα κρασί με καλή σχέση ποιότητας/τιμής για το καθημερινό τραπέζι, αφού ταιριάζει γάντι στα περισσότερα ελληνικά καλοκαιρινά πιάτα. Για τους παλιούς φίλους του Σιγαλά πρόκειται για το Νιαμπελο λευκό που πριν από 3 χρόνια άλλαξε όνομα.
Σαντόρίνη. Το Ασύρτικο της Σαντορίνης σ’ όλο του το μεγαλείο. Όταν είναι φρέσκο έχει έντονη μύτη οπού κυριαρχούν τα εσπεριδοειδή αλλά και φρέσκα φύλλα πράσινου τσαγιού και το πεπόνι. Στο στόμα έχει τραγανή οξύτητα που την μαλακώνει η γλυκύτητα της αλκοόλης, ενώ ο ορυκτός χαρακτήρας βρίσκετε σε χειμερία νάρκη. Αν πάλι δοκιμάσετε μια Σαντορίνη τουλάχιστον 2-3 ετών έρχεστε σε επαφή με ένα άλλο οίνο. Ο φρουτώδης χαρακτήρας περνά σε δεύτερο ρόλο ενώ τα ορυκτά χαρακτηριστικά μαζί με την αλλατότητα και την μεταλλικότητα γίνονται πρωταγωνιστές. Στο στόμα ο συνδυασμός υψηλής οξύτητας, ορυκτού και υψηλής αλκοόλης γίνουν ένα τέλεια στρογγυλό κρασί που ζητά φαγητό. Επιδέχεται παλαίωση πάνω από 8 χρόνια.

Σαντόρίνη βαρέλι. Ότι ισχύει για το Σαντόρινη πάνω-κάτω αλλά με προσθήκη της βανίλιας στην μύτη και της πιπεράτες νότες στο στόμα. Ίσως να ήθελε λίγο λιγότερο βάρέλι.

Νιάμπελο. Ο Σιγάλας εδώ μαλακώνει τις επιθετικές ταννίνες και την οξύτητα της Μανδηλαριάς με 30 % Αγιωργήτικο που φέρνει από την Νεμέα που επιπλέον θα δώσει και τους αλκοολικούς βαθμούς που λείπουν από την τοπική ποικιλία. Δοκίμασα του 2004 (5 ετών δηλαδή) αλλά δεν του φαίνετε καθόλου. Ένα εξαιρετικό κόκκινο κρασί για το καθημερινό τραπέζι.

Μαυροτράγανο. Το Κτήμα Σιγάλας πίστεψε ότι αυτή η σπάνια γηγενής ποικιλία μπορεί να δώσει μεγάλα ερυθρά κρασιά και φαίνετε να δικαιώνετε. Μέχρι το 2006 χρησιμοποιούσε σταφύλια από τους παραδοσιακούς αμπελώνες και υπέρβαλε στο βαρέλι. Από το 2007 το Μαυροτράγανο αρχίζει να βρίσκει το δρόμο του. Περίπου το 50% προέχετε από τους γραμμικούς αμπελώνες που έχουν φυτευτεί γύρω από το κτήμα, ενώ γίνετε και ποιο ορθολογική χρήση του ξύλου. Ζωντανό ερυθρό χρώμα. Αρώματα βυσσινάδας, βιολέτα και λικουιριτζιας. Μαλακό στόμα με νότες βουτύρου (αν και δεν κάνει μηλογαλακτική), βανίλιας, βύσσινου και πιπεριού. Η λίγο τονισμένη οξύτητα μάλλον προέρχεται από το νεαρό της ηλικίας των αμπελιών. Η παραγωγή είναι περιορισμένη και για αυτό δύσκολα θα το βρείτε έκτος Σαντορίνης.

Vinsanto και Απηλιώτης. Τα δύο φυσικώς γλυκά κρασιά του οινοποιείου. Από λευκές ποικιλίες το πρώτο (Ασύρτικο και Αηδάνι) από Μανδηλαριά το δεύτερο. Τα σταφύλια έχουν λιαστεί ώστε να δώσουν γλεύκος με περισσότερα σάκχαρα. Η αλκοόλη και στα δυο είναι χαμηλή, μόλις 9 %. Ιδιαίτερα κρασιά και τα δυο με τονισμένη την γλυκιά γεύση. Το Vinsanto λόγω της οξύτητας και του ορυκτού χαρακτήρα του Ασύρτικου και ο Απηλιώτης λόγω των ταννινών της Μανδηλαριάς. Εξαιρετικά γλυκά κρασιά.