Ο Σπαγγοραμενίδης πέφτει με ορμή στον παραμελημένο τάφο και διώχνει με μανία το χώμα από πάνω για να αποκαλυφθεί το όνομα. Μόλις βλέπει το όνομα στέκει για λίγο χωρίς να μιλάει και αμέσως ξεσπάει σε λυγμούς.
Σπαγγοραμενίδης: Δεν είναι δυνατό! Πες μου φάντασμα ... πες μου ότι τα πήρα μαζί μου ... τα λεφτουδάκια μου!
Φάντασμα: Κανείς δεν τα παίρνει μαζί του!
Σπαγγοραμενίδης: Αδικία ακόμα και στο θάνατο!
Φάντασμα: Σταμάτα να κλαψουρίζεις σα γυναικούλα, άκουσες πως μίλαγε ο κόσμος για σένα?
Σπαγγοραμενίδης: Τόσος κόπος και δεν θα τα πάρω μαζί μου! Δεν είναι άδικη μόνο η κοινωνία, αλλά κι ο Θεός! Κ Α Τ Α Ρ Α !
Κι ενώ ο Σπαγγοραμενίδης χτυπιέται φωνάζοντας στο φάντασμα ότι θα αλλάξει, παρατηρεί ότι έχει γυρίσει πίσω στο δωμάτιο του και έχουν εξαφανιστεί τα πάντα! Και ο φόβος του έχει επιβεβαιωθεί, έξω είναι πλέον μέρα! Τρέχει γρήγορα στο παράθυρο και τραβάει μια βαθιά τζούρα από το μολυσμένο αέρα της Αθήνας! Βλέπει ένα πιτσιρικά που περνάει και τον φωνάζει.
-Ε!Πιτσιρίκο, έλα να σου πω.
-Μαμά, βοήθεια θα με φάει! Και τρέχει πανικόβλητος.
Ο Σπαγγοραμενίδης ντύνεται γρήγορα και βγαίνει από το σπίτι. Γραπώνει έναν άλλο πιτσιρικά που πέρναγε. Εκείνος χτυπιέται και προσπαθεί να ξεφύγει φωνάζοντας βοήθεια!
-Πάρε αυτά και πήγαινε στο χασάπη και πες του να στείλει σ' αυτή τη διεύθυνση τη μεγαλύτερη γαλοπούλα που έχει. Και κράτα και τα ρέστα.
Ο πιτσιρικάς δεν έχει συνέλθει από το σοκ και τον κοιτάει σα να βλέπει φάντασμα. Τελικά χαμογελάει και φεύγει τρέχοντας. Ο Σπαγγοραμενίδης τώρα αρχίζει να ανησυχεί "λες να μου τα φάει ο τσόγλανος? Μπα!".Παρακάτω συναντάει τον σύλλογο που κάνει έρανο για τους άπορους. Πόσες φορές τους είχε διώξει με τις κλωτσιές, τι μπινελίκια είχαν ακούσει όλο αυτό το καιρό! Ο Σπαγγοραμενίδης είναι αποφασισμένος να τα ξεχάσει και να κάνει μια γενναιόδωρη δωρεά στο σύλλογο. Μόνο που όσο πλησιάζει, οι άνθρωποι του συλλόγου έχουν φοβηθεί τόσο που αρχίζουν σιγά σιγά να μαζεύουν τους πάγκους τους.
Σπαγγοραμενίδης: Μη φοβάστε, μια δωρεά θέλω να κάνω!
Άνθρωπος συλλόγου: Τι κόλπο είναι πάλι αυτό?
Σπαγγοραμενίδης: Όχι σοβαρά μιλάω μη φοβάστε, άλλαξα!
Άνθρωπος συλλόγου: Τι άλλαξε τα ρούχα του? Μαζεύεται γρήγορα, θα μας τα σπάσει όλα!
Σπαγγοραμενίδης: Μη σας λέω Σοβαρά θα κάνω δωρεά!
Άνθρωπος συλλόγου: Δεν ξέρω που είναι η παγίδα αλλά κάτσε να δούμε, ας το ρισκάρουμε.
Κι ο Σπαγγοραμενίδης έκανε τη δωρεά και οι άνθρωποι τα χάσανε, δεν πιστεύανε τη μεταμόρφωση! Κι όλος ο κόσμος άρχισε να μιλάει για αυτή τη μεταμόρφωση και για τον Σπαγγοραμενίδη. Και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς ... καλύτερα?
Σημείωμα από τον συγγραφέα
Οποιαδήποτε ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις
δεν είναι τυχαία είναι πέρα για πέρα πραγματική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου