Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Superman : red son

Μπορεί να εκπλήσσει αυτό που θα πω αλλά η σχέση μου με τα υπερηρωικά κόμικς είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Τα εν λόγω κόμικς παρουσιάζουν ένα ενδιαφέρων κατά την αρχή τους καθότι όλοι οι υπερήρωες έχουν μια ιστορία πίσω τους που εξηγεί πως απέκτησαν τις υπερδυνάμεις τους λογούς που ξεκίνησαν να τις χρησιμοποιούν και γενικότερα το πως ξεκίνησαν αλλά από κάποια φάση και μετά το κόμικ καταλήγει να μοιάζει με σαπουνόπερα του Φώσκολου ο υπερήρωας εναντίον του ενός κακού του άλλου κακού και πάει λέγοντας. Υπάρχουν όμως κάποιες περιπτώσεις που οι εκδοτικές εταιρείες ζητάνε από γνωστούς σεναριογράφους και σκιτσογράφους να φτιάξουν μια νέα ιστορία με κάποιον υπερήρωα. Σε πολλές περιπτώσεις αυτές οι ιστορίες έχουν πιο έξυπνο και πιο ενδιαφέρον σενάριο! Και τώρα το ενδιαφέρων κομμάτι.
Ο πλανητής Κρύπτον είναι λίγο πριν τη καταστροφή του. O Jor El βάζει σε μια διαστημική κάψουλα τον μονάκριβο γιο του για να τον σώσει. Η κάψουλα μετά από μακρύ ταξίδι στο διάστημα μπαίνει στην ατμόσφαιρα της γης και προσγειώνεται σε μια φάρμα στην ... Σοβιετική Ένωση. Στην ιστορία του Mark Millar ο Superman δεν είναι ο σπασίκλας δημοσιογράφος αλλά ο λεβέντης αξιωματικός του σοβιετικού στρατού εξακολουθεί να φοράει το σώβρακο πάνω από το παντελόνι του αλλά αντί για το "S" στο στήθος έχει το σφυροδρέπανο και συνεχίζει να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του για το κοινό καλό ορμώμενος όμως από τα σοσιαλιστικά ιδεώδη! Δεδομένου του ψυχροπολεμικού κλίματος της εποχής οι Αμερικανοί δεν έβλεπαν τον Superman με καλό μάτι αλλά φοβόντουσαν ότι ήταν ένα υπερόπλο του εχθρού που εύκολα μπορούσε να στραφεί εναντίον τους και μάλιστα με τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα από κάθε άλλο. Έτσι τα γεράκια του πενταγώνου αποφασίζουν να στείλουν κάποιο κατάσκοπο να μελετήσει την υπόθεση. Τα υπόλοιπα τα αφήνω να τα διαβάσετε όσοι κατέχετε την αγγλικην δυστυχώς (όχι γιατί την κατέχετε αλλά γιατί δεν υπάρχει ελληνική έκδοση).
Σίγουρα είναι αναχρονιστικό και θα σας πάει αρκετά πίσω αλλά η ιστορία δεν θα σας απογοητεύσει!

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Φεστιβαλ ΑΛΕΦ 2011

Κρίνοντας από τη μάχη που δόθηκε για μια θέση στην αίθουσα μάλλον τα μέλη της ΑΛΕΦ πρέπει να τρίβουν τα χέρια τους. Ίσως το πιο επιτυχημένο φεστιβάλ που διοργάνωσαν τουλάχιστον από την άποψη του κόσμου που συγκεντρώθηκε. Γενικότερα το φεστιβάλ έχει ξεφύγει πολύ από την επιστημονική φαντασία και πλέον έχει μεγαλύτερο εύρος ταινιών που προβάλει πάντα στα πλαίσια της φαντασίας. Κατά κύριο λόγω η καταστροφή της γης από τον άνθρωπο και το ίντερνετ είχαν την τιμητική τους (παιδιά το ίντερνετ δεν είναι επιστημονική φαντασία αλλά πραγματικότητα)!
Η 8η χώρα τον θαυμάτων: Στη ταινία αυτή βρίσκουμε πως ένα chatroom στο ίντερνετ μπορεί να αναλάβει ενεργή δράση στη κοινωνία και την πολιτική φτάνοντας και σε επικίνδυνο σημείο. Συμμετοχές από όλο το κόσμο αλλά μόνο τον Αλιαγα θα αναγνωρίσετε.


H Μάντισσα : No budget movie με έξυπνο σενάριο που κρατάει σε ισορροπία το μυστήριο με τη πλάκα. Οκ δεν αντέχει κρητικής για φωτογραφία σκηνοθεσία μοντάζ και ερμηνείες αλλά βλέπετε πολύ ευχάριστα!


Το πλάσμα που ψιθύριζε στο σκοτάδι : Βιβλίο του Lavacraft γυρισμένο από ανθρώπους που είδη έχουν  κάνει ταινία και το Κάλεσμα του Κθουλου και μάλιστα πολύ επιτυχημένα! Γυρισμένο με κινηματογραφικές τεχνικές του τριάντα και με φοβερή ατμόσφαιρα.



Χορεύοντας με το διάβολο : Ψαρωτικη μικρού μήκους ταινία. Καλή φάση!


Trailer "La Terrible Malédiction" from Stephane Papet on Vimeo.
Dead on time : Αγγλικός τίτλος Ελληνική ταινία. Επιρροές από Ταραντινο αλλά και ένα σενάριο που θυμίζει την ημέρα της μαρμοτας. Το έχουν όμως αποδώσει ωραία και το αποτέλεσμα κρίνεται καλό.


Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Cavalera Conspiracy : Blunt Force Trauma

Ρε και φτυάρι να πάρω και να αρχίσω να τον κοπανάω συνεχώς ο Sepultyras που κρύβω μέσα μου δε λέει να πεθάνει! Για αυτό με το που πέσει στην αντίληψη μου ότι κάποιο μέλος του συγκροτήματος έκανε κάτι καινούριο το ψάχνω για να πάρω τζούρα. Η σύμπραξη των αδελφών Cavalera δεν είχε βγάλει κάτι καλό(τουλάχιστον για μένα) ώμος κάπου πήρε το αυτί μου ότι ετοιμάζουν καινούριο album. Κλασσικό τζανκι κι εγώ μπαίνω και ακούω ένα από τα νέα κομμάτια συγκεκριμένα το Killing Inside και απέκτησα το μειδίασμα του κάτι καλό ψήνεται. Κι όμως έπεσα έξω. Το blunt force trauma κινείται στα ίδια ακριβώς μονοπάτια με το inflected. Παλιομοδίτικο thrash τραχύ άτεχνο επιθετικό. Κοινώς θυμίζει τις απαρχές του είδους.Δεν περιμένω να ακούσω ένα καινούριο chaos ad αλλά κάτι φρέσκο και εμπνευσμένο.

Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

127 Hours

Άλλη μια αληθινή ιστορία που αφορά έναν φυσιολάτρη. Δύσκολο να επενδύσεις μια αληθινή ιστορία πόσο μάλλον όταν πρόκειται για έναν εγκλωβισμό! Κι όμως ο Danny Boyle τα καταφέρνει καλά. Με βάση τη ταινία κανονικά θα πρέπει να είχε μπόλικο υλικό για να εμπνευστεί εκτός κι αν δεν είναι αλήθεια τα όσα δείχνει. Τέλος πάντων καλογυρισμένη ταινία με τη πιο έντονη στιγμή της να θέλεις να τη παίξεις σε fast forword και ένα τέλος που δείχνει μια βιαστική διάθεση να τη τελειώσει.

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Κι ο Μοby Απο Το Ιnternet

Πάνω από τον τάφο σας θα έρχομαι και θα σας τα λέω! Κανένας μουσικός επιπέδου Moby δεν έχει ανάγκη καμιά δισκογραφική. Μπορεί να κυκλοφορήσει μόνος του ότι γουστάρει και όποτε το γουστάρει χωρίς κανένα περιορισμό από κάποιο συμβόλαιο. Και ελπίζω πέρα από το single να ξηγηθει έτσι και με το album όταν με το καλό το κυκλοφορήσει. Άντε και να γίνονται περισσότερες τέτοιες κινήσεις!