Philm - Harmonic

Κάπου είχα διαβάσει τον λόγο για τον οποίο οι Slayer χώρισαν τα τσανάκια τους με τον Lombardo αλλά ειλικρινά αυτή τη στιγμή ούτε που θυμάμαι τι είχα διαβάσει. Σίγουρα οι Slayer δεν έχουν ανάγκη τον  Lombardo αλλά πολύ περισσότερο ο Lombardo δεν έχει ανάγκη τους Slayer. Αποδεικνύει συνεχώς ότι την ψάχνει σαν μουσικός και δεν βολεύεται κάτω από το επιτυχημένο label των Slayer. Με την επιτυχημένη συνεργασία του με τον Mike Patton στους Phantomas μας έδειξε τι είναι ικανός να κάνει  Τώρα μπλέκει με δυο άλλους μουσικούς και το αποτέλεσμα είναι οι Philm και η πρώτη τους δισκογραφική απόπειρα (κυκλοφόρησε το 2012) Harmonic. Ο Gerry Nestler παίρνει τη θέση στα φωνητικά και την κιθάρα ενώ ο Fransisco Tomaselli στο μπάσο συμπράττει καταπληκτικά με τον Lombardo δημιουργώντας ένα εκπληκτικό rythm session. Το άλμπουμ μπορεί να χαρακτηριστεί ως πειραματικό  Από τα metal riff πηγαίνει σε τζαζ αυτοσχεδιασμούς και σε ψυχεδέλεια που θυμίζει την εποχή των 70s. Είναι από τους δίσκους που πρέπει να τους ακούσεις και δεύτερη και τρίτη φορά για να τους εκτιμήσεις πραγματικά. Οπότε μη βιαστείτε να τον κρίνετε  Η παρέα του Lombardo θα κάνει κι ένα πέρασμα από την χώρα μας για δυο βραδιές και πραγματικά θα ήθελα να τους δω. Το εισιτήριο δεν είναι ακριβό οπότε ακόμα κι από περιέργεια αξίζει να πάτε!

Puscifer - Donkey Punch The Night

Κι ενώ όλοι περιμέναμε εναγωνίως το νέο album των Τool βλέπουμε ότι κυκλοφορεί το νέο ΕΡ των Puscifer. Και σαν να μην έφτανε αυτό δια στόματος Keenan διαψεύδονται οι πληροφορίες ότι οι Tool έχουν έτοιμο υλικό. Τι συμβαίνει?  Κανείς δεν ξέρει.  Ίσως ο φίλτατος Maynard να το τσούζει λίγο παραπάνω με το κρασί που φτιάχνει στο κτήμα του στην California! Ίσως κι όχι. Σίγουρα πάντως όλο αυτό το σκηνικό μπορεί να επισκιάσει την κυκλοφορία του Donkey Punch The Night , το οποίο έρχεται μετά το αρκετά καλό Conditions Of My Parol, οπότε οι προσδοκίες είναι αρκετά υψηλές.
Στο νέο αυτό EP υπάρχουν δυο νέα τραγούδια, το μέτριο Breathe και το αρκετά καλό  Dear Brother και στην ουσία αυτές είναι οι δυο νέες κυκλοφορίες. 
Το ΕΡ ξεκινάει με μια εκτέλεση , όχι διασκευή , του Bohemian Rhapsody των Queen. Πραγματικά δεν ξέρω τι είχε στο κεφάλι του ο Keenan να κάνει.  Αναπαράγει πιστά το αυθεντικό τραγούδι κι ενώ το λέει καλά, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να φτάσει τoν Mercury και από τη στιγμή που δεν πρόκειται για διασκευή, η σύγκριση είναι αναπόφευκτη και ατυχής για τον συμπαθή Maynard.
Το τέταρτο τραγούδι του ΕΡ είναι μια πραγματική διασκευή  Πρόκειται για το Balls To The Wall των Accept. Εδώ πραγματικά ο Keenan του αλλάζει τα φώτα και το κάνει αγνώριστο. Φυσικά για τους κλασσικούς μεταλλάδες είναι μια πολύ κακή διασκευή αλλά εγώ την βρίσκω πολύ καλή. Μάλιστα, διάβασα κάποια συνέντευξη του που έλεγε, ότι ποτέ δεν κατάλαβε τι εννοούσε το τραγούδι, αλλά όταν τυχαία είδε το video clip του τραγουδιού με αυτό το 80's στήσιμο του, ήταν που σκεφτικέ να κάνει τη διασκευή.
Τέλος για το φινάλε κάνει ένα διαφορετικό remix για τα τρία αυτά τραγούδια (Breath, Dear Brother και Balls To The Wall) που προσωπικά το βρίσκω  αδιάφορο.